آموزشی

علاوه بر این، تا سال 2040، یک راکتور آزمایشی جدید به نام SPARC می تواند توسط MIT و یک شرکت اسپین آف به نام Commonwealth Fusion Systems توسعه یابد.تقویت زبان برای معلم ها

برخورد دهنده هادرون بسیار بزرگ می تواند عملیاتی شود

با کوبیدن ذرات به یکدیگر در برخوردهای پرانرژی، می توان شرایط را در اولین لحظات کیهان بازسازی کرد. هر چه انرژی بیشتر باشد، محققان می توانند در زمان دورتر شبیه سازی کنند و احتمال بیشتری وجود دارد که بتوان فعل و انفعالات عجیب و غریب را مشاهده کرد.

برخورد دهنده هادرون بسیار بزرگ (VLHC) جانشین برخورد دهنده بزرگ هادرون (LHC) خواهد بود و می تواند در اواسط دهه 2030 ساخته شود. حلقه شتاب دهنده آن 62 مایل در اطراف خواهد بود و انرژی آن هفت برابر برخورد دهنده بزرگ هادرون است.

هدف از آن بهبود گسترده دانش ما در مورد ذره بوزون هیگز، ماده تاریک، انرژی تاریک و نظریه ریسمان است. در درازمدت، این برخورددهنده جدید می‌تواند به توسعه پیکوتکنولوژی کمک کند، که امکان دستکاری تکنولوژیکی ماده که سه مرتبه کوچک‌تر از نانوتکنولوژی است را ممکن می‌سازد.

تلسکوپ فضایی با وضوح بالا (HDST) می تواند عملیاتی باشد

تا سال 2040، تلسکوپ فضایی با کیفیت بالا برای مکان یابی ده ها سیاره زمین مانند در همسایگی بین ستاره ای خورشیدی ما، که تنها بخش کوچکی از کهکشان راه شیری است، طراحی خواهد شد.

تلسکوپ فضایی با وضوح بالا 100 برابر حساس تر از تلسکوپ هابل خواهد بود.

و مجهز به یک تاج‌نگار داخلی است - یک دیسک که نور یک ستاره مرکزی در منظومه شمسی را مسدود می‌کند، که باعث می‌شود یک سیاره تاریک و به سختی دیده شود در آن منظومه شمسی.

همچنین انتظار می رود که از سیارات و قمرهای منظومه شمسی خودمان با وضوح و جزئیات فوق العاده عکس بگیرد.ترفند برای یادگیری خودآموز زبان

علاوه بر این، تا سال 2040، یک راکتور آزمایشی جدید به نام SPARC می تواند توسط MIT و یک شرکت اسپین آف به نام Commonwealth Fusion Systems توسعه یابد.تقویت زبان برای معلم ها

برخورد دهنده هادرون بسیار بزرگ می تواند عملیاتی شود

با کوبیدن ذرات به یکدیگر در برخوردهای پرانرژی، می توان شرایط را در اولین لحظات کیهان بازسازی کرد. هر چه انرژی بیشتر باشد، محققان می توانند در زمان دورتر شبیه سازی کنند و احتمال بیشتری وجود دارد که بتوان فعل و انفعالات عجیب و غریب را مشاهده کرد.

برخورد دهنده هادرون بسیار بزرگ (VLHC) جانشین برخورد دهنده بزرگ هادرون (LHC) خواهد بود و می تواند در اواسط دهه 2030 ساخته شود. حلقه شتاب دهنده آن 62 مایل در اطراف خواهد بود و انرژی آن هفت برابر برخورد دهنده بزرگ هادرون است.

هدف از آن بهبود گسترده دانش ما در مورد ذره بوزون هیگز، ماده تاریک، انرژی تاریک و نظریه ریسمان است. در درازمدت، این برخورددهنده جدید می‌تواند به توسعه پیکوتکنولوژی کمک کند، که امکان دستکاری تکنولوژیکی ماده که سه مرتبه کوچک‌تر از نانوتکنولوژی است را ممکن می‌سازد.

تلسکوپ فضایی با وضوح بالا (HDST) می تواند عملیاتی باشد

تا سال 2040، تلسکوپ فضایی با کیفیت بالا برای مکان یابی ده ها سیاره زمین مانند در همسایگی بین ستاره ای خورشیدی ما، که تنها بخش کوچکی از کهکشان راه شیری است، طراحی خواهد شد.

تلسکوپ فضایی با وضوح بالا 100 برابر حساس تر از تلسکوپ هابل خواهد بود.

و مجهز به یک تاج‌نگار داخلی است - یک دیسک که نور یک ستاره مرکزی در منظومه شمسی را مسدود می‌کند، که باعث می‌شود یک سیاره تاریک و به سختی دیده شود در آن منظومه شمسی.

همچنین انتظار می رود که از سیارات و قمرهای منظومه شمسی خودمان با وضوح و جزئیات فوق العاده عکس بگیرد.ترفند برای یادگیری خودآموز زبان